Zespół Szkół Nr 1 w Głownie

Zespół Szkół Nr 1 w Głownie

Podstawą przedstawienia historii szkoły do 1965 jest opracowanie „Historia Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Głownie opracowana na podstawie dokumentów archiwalnych przez Gustawa Huzarskiego emerytowanego nauczyciela, b. kierownika Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej w Głownie, przewodniczącego Kolegium Redakcyjnego przy udziale Kazimierza Piestrzeniewicza, dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Głownie oraz Zofii Kittel, Nauczycielki tejże Szkoły”. Głowno 1965 

Rok szkolny 1941/42

Przed wojną w Głownie nie było szkoły zawodowej. W czasie okupacji  na polecenie powiatowego radcy szkolnego Klipperta i podinspektora szkolnego Kwiatkowskiego w Łowiczu, powstała w dniu 1 grudnia 1941r. szkoła dokształcająca zawodowa pn. Rzemieślnicza Szkoła Zawodowa w Głownie, powiat Łowicz, dystrykt Warszawa. Była filią takiejże szkoły w Łowiczu, której kierownikiem był wtedy Alfred Urbański. Szkoła w Głownie zorganizowana została przez ówczesnych nauczycieli szkoły powszechnej Adama Żuczkiewicza i Gustawa Huzarskiego ( przed wojną pracowali oni w szkołach dokształcających wieczorowych dla terminatorów rzemieślniczych.) Miała ona 4 grupy zawodowe: metalową, odzieżowa, spożywczą i kupiecką. Obowiązek obejmowała młodzież w wieku 16-20 lat, pracującą i niepracującą. Bezpieczniej było pracować aby uzyskać kartę pracy i mieć karty żywnościowe dla pracujących.

Nauka teoretyczna odbywała się w dwa dni w tygodniu, w gmachu SP Nr 1 w salkach suterenowych (20 ławek wypożyczono z SP Nr2 w Głownie.) Praktykę mieli uczniowie u prywatnych rzemieślników lub w swoich zakładach pracy. Uczyli się rachunków z kalkulacją rysunków technicznych, nauki o zawodzie z korespondencją, języka niemieckiego, religii, bardzo okrojonego języka polskiego. Grupa kupiecka miała księgowość i biurowość ze stenografią. Nie było historii i geografii. Młodzież rekrutowała się z terminów rzemieślniczych i praktykantów kupieckich, którzy chcieli przygotować się do egzaminów na czeladnika lub ekspedienta.

Głównym powodem uczęszczania do tej szkoły była chęć posiadania legitymacji uczniowskiej, która chroniła przed wywiezieniem na roboty do Prus. Personel szkoły to: Żuczkiewicz Adam, Huzarski Gustaw, Pawlak Irena, Magnuszewicz Jan, Pawlak Stanisław (obcy dla Ireny). 5 lipca 1942r. 135 uczniów otrzymało świadectwa ukończenia I klasy z podpisem kierownika szkoły w Łowiczu i ze stemplem Szkoły Rzemieślniczej w Łowiczu. Polakom w GG wolno było się kształcić jedynie na rzemieślników, kupców i rolników. Personel był na etacie Dystryktu Warszawskiego. Pobory przysyłano pocztą z Warszawy, indywidualnie.

Rok szkolny 1942/43

Przybyli nauczyciele: Opitz Eugenia, Kruczkowski Franciszek, ubył Jan Manugiewicz. Miasto przydzieliło szkole lokal przy ul. Mościckiego 42 w tzw. tancbudzie żydowskiej. Kancelaria i pokój nauczycielski znajdowały się w innym budynku stojącym obok na pierwszym piętrze. Były 4 klasy rzemieślnicze i 2 klasy kupieckie, zapisanych było 309 osób. Frekwencja była słaba z powodu częstych łapanek ulicznych. Klasę drugą ukończyło 46 osób, to ci którzy ukończyli dwuletnią szkołę rzemieślniczą. To raczej rok zmagań z nauką i przeciwnościami losu.

Rok szkolny 1943/44

Nauczycielami byli: Żuczkiewicz Adam kierownik szkoły - pracował do lutego 1944r., Huzarski Gustaw zastępca  kierownika  a w II 1944r. przejął funkcję kierownika, Pawlak Stanisław, Kruczkowski Franciszek. Szkoła mieściła się przy ul. Spacerowej 12 w domu prywatnym w dwu niewielkich pokojach na parterze słabo oświetlonych i ogrzanych. W szkole Nr 1 stacjonowało wojsko. W dniu 4 lipca 1944r. były 4 klasy rzemieślnicze (odzieżowe, metalowe) i 7 klas kupieckich, razem 11 oddziałów – 291 uczniów. Ubył nauczyciel Franciszek Kruczkowski, a przybył Jerzy Popławski.

Duża liczba uczniów zapisanych była dlatego, że zapisani do Rzemieślniczo-Kupieckiej szkoły zawodowej w Głownie mieli legitymacje szkolne dla bezpieczeństwa przed łapankami. Otrzymali je również uczniowie licznych tajnych kompletów gimnazjalnych, działających na terenie miasta Głowna. Było to możliwe dlatego, że druki legitymacji szkolnych w nieograniczonych specjalnie ilościach były stemplowane i opatrzone stemplowym podpisem radcy szkolnego Klipperta w Łowiczu in blanco i przywożone do Głowna.

Uczniowie z tajnych kompletów dla bezpieczeństwa przychodzili ze swoimi nauczycielami do lokalu szkoły zawodowej na parę godzin i nawet wspólnie uczyli się religii z uczniami przypadających na dany dzień grup rzemieślniczych lub kupieckich. Tajne komplety ciągle zmieniały adresy spotkań z uczniami. Podręczniki i zeszyty ukrywane, nie były podpisywane ani datowane nie było w nich żadnych szczegółów. Nauczyciele znali charaktery pisma swoich uczniów i pamiętali co było zadane do domu. Trudne lata okupacji wyrabiały u uczniów i nauczycieli spryt, orientacje, błyskawiczną reakcje, zimną krew. Tak biegły dni szkoły okupacyjnej.

Rok szkolny  1944/45

Nowym lokalem szkoły był parter jednopiętrowego domu murowanego przy ul. Mickiewicza 28, przydzielony przez Zarząd Nieruchomości Pożydowskich. Nauczyciele szkoły to: Dąbrowicz Zdzisław-kierownik, Huzarski Gustaw-zastępca i nauczyciele: Ferdynand Grzywacz, Edward Pawłowski, Irena Smela, Stanisław Pawlak, Stanisław Kędzierski, Maria Sadkowska, Paweł Smoczyński, ks. Józef Grabski. Józef Janas-sekretarz, Tadeusz Pełka-woźny. Liczba uczniów wynosiła 341 osób. Kierownik Zdzisław Dąbrowicz przybył do Głowna z Białej Podlaskiej. Zaraz po wyzwoleniu został kierownikiem SP Nr1 oraz dyrektorem Gimnazjum Kupieckiego, którym opiekowało się Towarzystwo Krzewienia Wiedzy Społeczno-Gospodarczej. Wkrótce musiał opuścić Głowno.

W dniu 31 VII 1945r. Szkołę Rzemieślniczą ukończyło 35 absolwentów dwóch klas. Od lutego nikt nie otrzymywał poborów. Miało je wypłacać Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego, ostatecznie wypłacił je Zarząd Miejski  Głownie w lipcu 1945r. W 1945 władze zawiesiły działalność szkoły.

Rok szkolny 1946/47

Od dnia 1 września 1946r. szkołę na nowo zaczął organizować z polecenia Kuratorium O.S.Ł. dyrektor Paweł Markiewicz, który przejął ocalałe akta i pieczęcie po szkole zawodowej z okresu okupacji od byłego jej kierownika Gustawa Huzarskiego. Szkoła otrzymała 2 pokoje na parterze przy Placu Wolności 17. Była ona 3-letnia i nosiła nazwę: Publiczna Średnia Szkoła Dokształcająca Zawodowa w Głownie. Liczyła 105 uczniów (95 chłopców i 10 dziewcząt). Klasa Ia –krawiecka, klasa Ib – metalowa, składała się z metalowców (ślusarzy, tokarzy, elektryków, stolarzy) zatrudnionych w Zakładach Naprawy Taboru Kolejowego w Osinach i pobierała naukę w stołówce tychże zakładów; klasa Ic – spożywcza. Szkoła przeznaczona była dla pracujących i niepracujących. Szkołę trzeba było meblować , gdyż resztki mebli po I – ej zawodówce przeszły do Gimnazjum Kupieckiego, które wkrótce potem zostało Gimnazjum Handlowym. Wiek młodzieży 15-20 lat, poziom umysłowy bardzo nierówny i niejednolity. Młodzież niejednokrotnie zarabiała więcej niż nauczyciele. Biblioteki nie było, pomocy naukowych i mebli również nie. W takich warunkach pracowało kilku ofiarnych nauczycieli, dochodzących z pobliskich szkół. Na etacie pracował tylko dyrektor.

Rok szkolny 1947/48

Pierwsza etatową nauczycielką została Zofia Kittel, przedmiotów zawodowych nauczał inż. Pabiniak Henryk, Walczak Czesław, Kierszniewski Edward, nauczyciel zawodu, kierownik szkolnych warsztatów krawieckich. Te zorganizowane zostały w prywatnym lokalu przy ulicy Targowej. Posiadały 14 maszyn do szycia i inne niezbędne urządzenia. W końcu 1948 uzyskano drugi pokoik przy Placu Wolności. Nauka odbywała się na dwie zmiany.

W wyniku starań dyrektora Pawła Markiewicza o lokum dla szkoły, uzyskał od Zarządu Miasta  Głowna w posiadanie willę drewnianą dwupiętrową przy ul. Spacerowej 4. Dzięki kredytom z Wydziału Powiatowego w Łowiczu i z Kuratorium Okręgu Szkolnego w Łodzi, dom został przystosowany do użytku szkolnego. Do tego budynku szkoła przeniosła się w początku 1949 r. Znajdowały się 3 sale wykładowe, 2 warsztatowe, 5 pokoi biurowych i 4 inne. Biblioteka uczniowska miała 348 książek. Szkoła była 3-letnia. Dla celów wychowania fizycznego młodzież wykorzystywała niewielki plac obok budynku szkolnego.

Rok szkolny 1948/49

Rok ten zaznaczył się rozrostem szkoły,  nastąpił przypływ młodzieży, liczba uczniów zapisanych 200, 6 oddziałów Powiększyło się grono nauczycielskie. W budynku szkolnym przy ul. Spacerowej urządzono warsztaty ślusarskie dla klasy pierwszej oraz warsztaty krawieckie dla klas I, II, III-ej. Tak było do 1953r. Wtedy nastąpiła reorganizacja szkolnictwa zawodowego i likwidacja szkół zawodowych krawieckich.

Rok szkolny 1949/50

Szkoła liczyła 6 oddziałów i 225 uczniów i 18 nauczycieli. W tym czasie miała już światło elektryczne, własny aparat radiowy i 3 głośniki do niego. Pojawiły się pomoce naukowe. Rozwinęła się działalność czytelni. Biblioteka nauczycielska liczyła 106 tomów.

Rok szkolny 1950/51, 1951/52

Państwowa Średnia Szkoła Zawodowa w Głownie (do 1952r.) liczyła 5 klas (metalowe i odzieżowe), 176 uczniów, 11 nauczycieli, nauczyciele etatowi należeli do partii. W 1951r. zmieniła się nazwa szkoły na Zasadniczą Szkołę Metalową o specjalności ślusarz, tokarz. Kierunki kształcenia: ślusarz maszynowy, ślusarz samochodowy, ślusarz tokarz, krawiec. Uczniowie III klasy odzieżowej wykonywali prace zamówieniowe, przyjmowane na podstawie skierowań wydawanych przez Związki Zawodowe w Głownie. Uczniowie wszystkich klas metalowych byli pracownikami Zakładów Sprzętu Transportowego w Osinach lub innych.

Rok szkolny 1952/53

Likwidacja Państwowego Technikum Administracyjno-Gospodarczego w Głownie z siedzibA przy ul. Cegielnianej 18,20,22 (obecnie Kopernika 24/26). Jego majątek przejęła Zasadnicza Szkoła Metalowa. Były to 3 drewniane wille, jedna dwupiętrowa, dwie jednopiętrowe z kompletnym wyposażeniem szkoły i internatu. Zasadnicza Szkoła Metalowa stała się dwuletnią dla niepracujących o specjalności ślusarz samochodowy i ślusarz maszynowy.

Rok szkolny 1953/54, 1954/55, 1955/56 i 1956/57

W sierpniu 1954 na miejsce dyrektora Pawła Markiewicza Dyrekcja Okręgowa Szkolenia Zawodowego w Łodzi powierzyła pełnienie obowiązków dyrektora Stanisławie Gronostajskiej, która wcześniej była nauczycielką Szkoły Metalowej, a przez ostatnie 3 lata powołana przez DOSZ na stanowisko wizytatora szkół pracowała w terenie. Szkoła liczyła 4 klasy, dwie pierwsze i dwie drugie. Przedmioty teoretyczne prowadzili: S. Gronostajska - język rosyjski, nauka o Polsce; A. Kowalska – j. polski, biblioteka; K. Piestrzeniewicz – matematyka, wf, SKS; Z. Kittel– fizyka, materiałoznawstwo; J. Jańczak – technologia, rysunek zawodowy. W warsztatach funkcję kierownika pełnił W. Jaroszewski, nauczycielami zawodu byli T. Tomaszewski (studiował zaocznie w Technikum Przemysłowo-Pedagogicznym w Warszawie), W. Domińczak, J. Wasiak. Uczniowie klas drugich zajęcia praktycznej nauki zawodu odbywali w WZMot Nr 3 pod opieką Zielińskiego.

Praca w warsztatach odbywała się na jedna zmianę, było to niełatwe: willa drewniana, brak maszyn i narzędzi warsztatowych. Kierunek szkolenia tokarz metalowy. Internat prowadziła K. Lachowa z W. Domińczakiem i K. Piestrzeniewiczem. Personel fizyczny warsztatów liczył 8 osób plus intendent - Z. Kittlowa. Komitet Rodzicielski prowadził Leonard Gołębiowski, który organizował imprezy dochodowe, pomagał szkole w kłopotach gospodarczych, wiele prac wykonywał własnoręcznie. Wybudował przy szkole budynek gospodarczy. Egzaminy końcowe odbywały się do roku 1956/57. Szkoła jest znowu trzyletnia (dwuletnia nauka w szkole Tokarz metalowy i jednoroczna praktyka w WZMot Nr3.)  W ostatnim roku na miejsce J. Jańczaka (który przeniósł się do DOSZ Kielce, w swoje strony rodzinne)  przybył na teorię Z. Pawlikiewicz. W warsztatach na miejsce J. Wasiaka przybył Cz. Nurkowski. Szkoła pieczętowała się stemplem Zasadnicza Szkoła Metalowa Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego w Głownie.

Rok szkolny 1957/58

Szkoła przeszła na trzyletni kurs nauczania. Młodzież nie miała egzaminów końcowych (rok przejściowy). Specjalności dotychczasowe utrzymały się. W siatce godzin przybyły nowe przedmioty: maszynoznawstwo w kl III-ich prowadził T. Tomaszewski, organizacja przedsiębiorstw w kl. III-ich, higiena w kl. II-ich prowadziła S. Gronostajska oraz historię we wszystkich klasach. W październiku odbywała się wizytacja szkoły przez wizytatora Henryka Sikorskiego. Młodzież klas I-ych i II-ch praktyczną naukę zawodu miała w warsztatach szkolnych na dwie zmiany, a klasy III-e w WZMot Nr 3.  Nazwa szkoły uległa zmianie. Na stemplu szkolnym widniał napis: Zasadnicza Szkoła Metalowa w Głownie.

 W maju 1958r. przy współpracy z Komitetem Rodzicielskim rozpoczęto budowę kuźni, spawalni i hali mechanicznej na terenie szkolnym. Na ten cel złożyły się kwoty ofiarowane przez instytucje państwowe, społeczne, prywatne i samorządowe. Otrzymano z WZMot Nr 3 – 60 tys. zł, z Prezydium MRN - 20 tys.zł, od Komitetu Rodzicielskiego 30 tys. zł. To wielka zasługa nauczycieli: Piestrzeniewicza Kazimierza i Jaroszewskiego Wacława, a także Milczarka Bolesława, nowego przewodniczącego Komitetu Rodzicielskiego Zorganizowano wycieczkę do Krakowa, Wieliczki i Zakopanego,. przeznaczając subwencję z Komitetu Rodzicielskiego w wysokości 50% wydatków. Wycieczka była udana, młodzież wyniosła wiele wrażeń i korzyści.

Rok szkolny 1958/59

1 IX 1958r szkoła liczyła 6 oddziałów i 151 uczniów. Szkoła kształciła ślusarzy i tokarzy. Do przedmiotów teoretycznych KOS – Łódź przydzieliło Markiewiczową Zofię, która uczyła języka polskiego i historii w klasach pierwszych, prowadziła zajęcia pozalekcyjne w wymiarze 11 godzin. Do warsztatów przybył nauczyciel zawodu Ryszard Lacki, który prowadził zajęcia praktyczne na obróbce ręcznej w wymiarze 42 godz. Powrócił kierownik internatu Markiewicz Czesław, po dwóch latach zastępstwa na tym odcinku (wtedy Pawlikiewicz i Kowalska). W internacie mieszkały 86 osób. Godziny wychowawcze mieli: Gronostajska S. 10g i Piestrzeniewicz 10g.

Warsztaty pracowały na dwie zmiany: dwie klasy pierwsze i dwie drugie. Klasy trzecie drugi rok odbywały praktykę w WZMot Nr 3, na podstawie umowy zawartej miedzy dyrekcją szkoły a dyrekcją Zakładu. (Element klas pierwszych był na ogół b słaby. Trudno było przeprowadzić egzamin wstępny, ponieważ zgłoszeń było prawie tyle, ile wolnych miejsc. Zarysował się największy odsiew, przyczyna były trudności w nauce, brak systematyczności w pracy, lenistwo.) Akcją  stypendialną objęto 77 uczniów. Miesięczny limit przyznany szkole 14 4645 zł. Zakupiono plansze do technologii, modele do rysunku zawodowego, pomoce naukowe do fizyki. Brak było programów nauczania oraz podręczników do maszynoznawstwa i higieny.

Komitet Rodzicielski starał się o fundusze na budowę hali mechanicznej. Organizował dla młodzieży imprezy: rozpoczęcie roku z zakupiony seansem filmowym, Dzień Nauczyciela, choinka noworoczna, wycieczka do Warszawy odbyła się 22 V 59r. Wzięło w niej udział 65 osób + 6 osób opieki. Zakupiono bilety na Zemstę nietoperza, zwiedzano Pałac Kultury, Rynek Starego Miasta, ZOO, Stadion Dziesięciolecia, Muzeum Wojskowe i Narodowe, Łazienki.

Zakończenie roku dla klas III-ich i egzaminy końcowe odbywały się razem z egzaminami czeladniczymi, które po raz pierwszy miały miejsce w naszej szkole. Dzięki staraniom Dyrekcji otrzymano zgodę wyrażoną przez Ministerstwo Oświaty na przeprowadzenie egzaminów czeladniczych przy współudziale przedstawicieli Izby Rzemieślniczej z Łodzi. Ośmiu absolwentów składa egzamin do Technikum Galanterii Metalowej w Łodzi i do Studium Pedagogicznego w Pabianicach. Dwudziestu siedmiu absolwentów z wykazem do Działu Kadr WZMot Nr 3. Ostatnią uroczystością w roku szkolny była Żakinada na szczeblu powiatu, która miała miejsce 13 czerwca.

Rok szkolny 1959/60, 1960/61, 1961/62, 1962/63, 1963/64, 1964/65

W tym roku i kilku następnych uroczystości rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego odbywały się w Domu Kultury, niekiedy w kinie „Postęp”. W części oficjalnej przemawiali dyrektorzy i inni goście. W dniu rozpoczęcia roku często słuchano przemówienia radiowego Ministra Oświaty. Bywały lata, że młodzież spotykała się po południu na rozgrywkach sportowych.

W dniu 15 maja 1961r. Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego powierzyło koledze Kazimierzowi Piestrzeniewiczowi obowiązki dyrektora szkoły na okres urlopu Stanisławy Gronostajskiej (15.V.61-15.V.62) decyzję oznajmił w porozumieniem z KM PZPR w Głowie wizytator Sławomir Bienias na posiedzeniu Rady Pedagogicznej 16 maja 1961r. W dniu 1 IX 1962r Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego w porozumieniu z KMPZPR w Głownie powierzyło obowiązki dyrektora szkoły Kazimierzowi Piestrzeniewiczowi.

Prawie każdego roku organizowane były we wrześniu wycieczki do Warszawy, celem lepszego jej poznania. Był to miesiąc odbudowy stolicy. Październik był miesiącem oszczędzania. W listopadzie uroczyście świętowano Dzień Karty Nauczyciela. Organizowano inne wycieczki do  Krakowa, Nowej Huty, Ojcowa, Wieliczki, Zakopanego, Oświęcimia, w Pieniny, Kotlinę Jeleniogórską i Ziemię Kłodzką na jeziora mazurskie. Odbywały się też wycieczki miejscowe do odlewni, WZMot Nr 3, także do Warszawy do FSO na Żeraniu, do Ursusa.

 Wiosną 1963r położono kamień węgielny pod budowę nowego internatu szkolnego. W początkach lutego 1965r rozpoczęto budowę fundamentów pod nowy budynek szkolny. Jednocześnie prowadzone były prace przy wykańczaniu internatu i warsztatów szkolnych. 12 IX 65r nastąpiło odsłonięcie pomnika ku czci Bohaterów poległych na wojnie i pomordowanych przez hitlerowców w latach 1939-45 z terenu Głowna i okolic. Zginęło wielu głowieńskich nauczycieli: Józef Kittel, Bogdan Kowalski, Czesław Ozimkowicz, Życiński, Zuchowicz. 

W styczniu 1966r. oddano nowy budynek internacki na 112 uczniów. Opróżniony stary wykorzystywany był jako sala wyświetlania filmów i biblioteka, która dotąd była na Spacerowej. Dnia 3 stycznia 1967 otrzymaliśmy nowy piękny budynek szkolny. Świetlicę, pracownie, gabinety, bibliotekę, holl. Pracowaliśmy dotąd w najtrudniejszych warunkach lokalowych stwierdził wizytator Kuratorium Okręgu Szkolnego Łódzkiego Henryk Musioł. Nauka rozpoczęła się w nowej szkole 6 lutego 1967r.

Rok szkolny 1967/68 

Nowy rok szkolny rozpoczął się po raz pierwszy w nowym budynku. Stanisław Łuczywek powołany został na zastępcę dyrektora. Powstało Technikum Wieczorowe dla Pracujących. O kierunku  mechanicznym  – obróbka skrawaniem z siedzibą w ZSZ w Głownie, pod dyrekcją Technikum Mechaniczno-Elektrycznego w Łowiczu. Z dniem 1 IX 1969 obecny dyrektor szkoły Kazimierz Piestrzeniewicz przechodził na emeryturę. Pracował w trudnym okresie budowy wszystkich trzech obiektów szkoły, doprowadził do całkowitego ogrodzenia posiadłości szkoły „młodzież ukochał i wszystkie swoje siły oddał służąc jej dobru”. W szkole stworzył atmosferę szczerości i zaufania. 1 IX 1969r. przewodniczył posiedzeniu RP  S Łuczywek. W dniu 1 listopada 1969r. mianowany na stanowisko dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej został Andrzej Zawinowski dotychczasowy nauczyciel historii w LO.

Rok szkolny 1970/71

Otwarto przy ZSZ trzy nowe szkoły: Średnią Szkołę Zawodową, Technikum dzienne, Technikum dla pracujących wieczorowe. Wszystkie o kierunkach metalowych.

Rok szkolny 1972/73

Szkoła liczy19 oddziałów i 661 uczniów.

Rok szkolny 1973/74 

3 IX - 621 uczniów Zespół Szkół Zawodowych Nr 1 w Głownie to wspólna nazwa dla 5 szkół pracujących pod tą samą dyrekcją z tym samym zespołem pedagogicznym. Połączenia dokonano na podstawie Zarządzenia Nr 22 Kuratora Okręgu Szkolnego w Łodzi z dn 27 VII 1973r w sprawie organizacji zbiorczego zakładu szkolnego. W skład ZSZ Nr 1 wchodziły: 1. Technikum Mechaniczne (na podbudowie zasadniczej szkoły zawodowej), 2.Zasadnicza Szkoła Zawodowa, 3. Liceum Zawodowe, 4. Technikum Mechaniczne dla Pracujących, 5 Zasadnicza Szkoła Zawodowa-Wydział Dokształcający. Założono centralne ogrzewanie.  W maju 1974r. odbyły się pierwsze egzaminy dojrzałości w III-letnimTechnikum Mechanicznym na podbudowie ZSZy i 33 uczniów przystąpiło do nich. Wszyscy zdali i otrzymali świadectwo dojrzałości. Na uczelnię wyższą - Politechnikę Warszawską, wydział elektroniki, bez egzaminów dostał się Marian Bień. Na UŁ wydział filozoficzno - historyczny Jan Olczyk.

1974/75

w dniu rozpoczęcia roku szkolnego 2 IX - 663 uczniów. Nowi nauczyciele mgr inż. Andrzej Sut i Urszula Śliwkiewicz. W tym roku I raz w czasie Dni Ziemi Łowickiej odbyła się Żakinada połączona z występami i zabawą przy ognisku nad zalewem. Dnia 12 IX gościła w szkole grupa przedstawicieli Komsomołu ze Smoleńska. W październiku odbywała się wizytacja szkoły przez zespół wizytatorów metodyków pod kierunkiem mgr Ryszarda Figasa. Hospitowane lekcje wykazały wysoki poziom metodyczny nauczycieli i były dobrze ocenione. Wizytacja została przerwana z powodu rezygnacji ze stanowiska dyrektora Andrzeja Zawinowskkiego.

1 XI 1974 r. obowiązki dyrektora objęła mgr Zofia Mońko. Przekazanie obowiązków odbyło się na nadzwyczajnym zebraniu wszystkich pracowników. Do eliminacji najpierw wojewódzkich później centralnych Olimpiady Wiedzy Technicznej zakwalifikował się i znalazł się wśród 19 najlepszych uczestników Andrzej Kurzejamski z klasy III Liceum Zawodowego. W dniach 15 -17 maja gościliśmy uczestników i organizatorów najlepszego w zawodzie tokarz. Reprezentantem naszej szkoły był Sadowski z klasy III b. Corocznie wiosną w szkole odbywały się Konkursy na najlepszego tokarza. Prace społeczno-użyteczne odbywała młodzież w szkole, w mieście, w  PGR-ach: Różany, Osiny, Glinnik, Zabrzeźnia i inne. Podczas wakacji grupy młodzieży brały udział w Ochotniczych Hufcach Pracy w różnych miejscach Polski. Dnia 1 IX 1975r. zastępca dyrektora Zofia Mońko przedstawiła nowego dyrektora  ZSZ Nr 1 mgr inż. Zbigniewa Szadkowskiego.

Na terenie szkoły działały prężnie drużyny starszoharcerskie  tworzące szczep. Największym osiągnięciem było utworzenie drużyny żeglarskiej i zakup przez dyrektora Z. Szadkowskiego łodzi żeglarskiej typu Omega, która służyła harcerzom do szkoleń żeglarskich na terenie zalewu miejskiego.  Drużynowym był uczeń Janusz Szekalski.

1978/93

W dniu 2 lutego 1978 r. na posiedzeniu RP obecni  byli wicekurator oświaty i wychowania Z. Mikołajewicz i wizytator Denel. Wicekurator zakomunikował o przejściu 1 II 1978 r. dyrektora Szadkowskiego na stanowisko dyrektora Zespołu Szkól Budowlanych w Zgierzu. Podziękował za to co zrobił dla umocnienia pozycji i rangi naszej szkoły. W związku z tym zgodnie z Decyzją KM PZPR i władz oświatowych funkcję dyrektora objęła Zofia Mońko. Dyrektorem ZSZ Nr 1 w Głownie Zofia Mońko była do 31 VIII 2001r. Rozwijały się wówczas szkoły zawodowe, w 1983 r. powstało 5-letnie Technikum Mechaniczne, o specjalności  obróbka skrawaniem.

W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych szczególnie aktywny był Szkolne Koło  PTTK i PTSM z opiekunką mgr Zofią Ogórek. Organizowano liczne rajdy, wycieczki, obozy  wędrowne dla młodzieży w atrakcyjne miejsca Polski. Pani dyrektor i nauczyciele humaniści ściśle współpracowali z teatrami łódzkimi i Filharmonią Łódzką . W 1986r. powstała Starszoharcerska Drużyna Środowiskowa „Merkury”, która przy  naszej szkole działała do 1993r. Drużynowym był uczeń później absolwent Sławomir Stopczyński.  Drużyna organizowała wiele pieszych wędrówek np. w Bieszczady, Karkonosze. Wygrywała festiwale piosenki harcerskiej m.in. w Gdyni, Włocławku, Toruniu. 

1995/2000

W 1995 r. powstało Liceum Ogólnokształcące dla Dorosłych na podbudowie ZSZ. W 1997r. powstało czteroletnie Liceum Handlowe. Pani dyrektor Z. Mońko zadbała o placówkę i jej otoczenie, przeprowadzając wiele prac. Położono parkiety w sali gimnastycznej i salach lekcyjnych, przygotowano pracownie, wyasfaltowano boisko do siatkówki, wybudowano szatnię szkolną. Od 1999r. organem prowadzącym szkołę został Powiat Zgierski. W 2000r. utworzono Policealne Studium Ekonomiczne o specjalności technik ekonomista i technik administracji. 

2001/2016

W dniu  1 IX 2001r. nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektorem ZSZ Nr 1 w Głownie. Funkcję tę objęła mgr Elżbieta Kołodziej, nauczycielka biologii, podstaw przedsiębiorczości. Wicedyrektorem został mgr Tomasz Rożniata, nauczyciel historii. Po roku doszło do zmiany na tym stanowisku. Funkcję wicedyrektora przejęła mgr Iwona Pełka, nauczycielka języka polskiego. Dużą aktywnością wykazywał się zawsze Samorząd Uczniowski. Jego przewodniczącym był uczeń klasy Technikum Mechanicznego Miron Tomczyk. Jemu i Marlenie Gładys uczennicy  Liceum Handlowego przyznane zostało po raz pierwszy stypendium Prezesa Rady Ministrów. Stanowiło to duże osiągnięcie, ponieważ w cyklu kształcenia uczniów naszej szkoły występuje około 30 przedmiotów. Szkoła w tych latach liczyła ok. 400 uczniów i słuchaczy.

Organizacje szkolne od lat aktywnie działające na terenie szkoły to SU, SKS, Szkolne Koło PTTK i PTSM, ZHP, inwencja twórcza uczniów realizuje się poprzez zajęcia Koła Fotograficznego, Szkolnego Koła Filmowego. organizowane są konkursy logistyczny, wiedzy o patronie. Uczniowie chętnie biorą udział w lokalnie organizowanym narodowym czytaniu, spotkaniach i zajęciach z przedszkolakami, opiece nad grobem patrona, akcji krwiodawstwa, sprzątaniu świata, akcji podziel się posiłkiem, promocji szkoły. Komitet Rodzicielski, później Rada Rodziców zawsze pełniła rolę wspierającą i realnie pomagającą. Zakładów opiekujących się szkołą, będących jej sprzymierzeńcami w długiej historii było kilka: WZMot Nr3, Fabryka Szlifierek „Remo”, Fabryka Szlifierek Ponar-Łódź, FAS Głowno, firma „Alles” Państwa Alicjii Sławomira Wojciechowskich, firma P.P.H.U. „ ALMECH”  Pana Ryszarda Raczyńskiego oraz Bank Spółdzielczy w Głownie Umożliwiały uczniom odbywanie praktycznej nauki zawodu, zajęć warsztatowych. Obecnie umożliwiają odbywanie praktyk zawodowych. W 2002 r. przekształcono Liceum Handlowe w Technikum Handlowe, powołano licea profilowane 3-letnie o profilu ekonomiczno-administracyjnym klasa sportowa i informatyczna. Wybudowano ekologiczną kotłownię, która zapewniła właściwe warunki nauki i pracy. Rozpoczęto działania zmierzające do udoskonalenia bazy szkolnej.

Jedno z najważniejszych wydarzeń w jej historii to nadanie imienia patrona w dniu 30 kwietnia 2003r. Po niemal 62 latach istnienia. Patron szkoły prof. Romuald Adam Cebertowicz to Głownianin, człowiek bardzo skromny, jednocześnie obywatel świata, który swoją wiedzą i umiejętnościami, dzięki opracowaniu metody zeskalania gruntów przyczynił się do uratowania wielu cennych zabytków w Polsce i na świecie. Podczas mszy świętej w kościele parafialnym poświęcono sztandar szkoły opatrzony mottem „by świat uczynić lepszym dla tych, którzy będą po nas” W. Churchill.  Po mszy świętej współcelebrowanej przez absolwenta szkoły ks. profesora, rektora WSD w Warszawie przy słonecznej pogodzie, dźwiękach, werbli, w obecności pocztów sztandarowych wszystkich placówek oświatowych z terenu Głowna, a także szkół ponadgimnazjalnych powiatu zgierskiego złożono kwiaty na mogile prof. Romualda Adama Cebertowicza.

Dalsza część uroczystości odbywała się na terenie szkoły. Po wspólnym odśpiewaniu  Gaudeamus blisko 3oo osób wysłuchało aktu nadania odczytanego przez przewodniczącą Rady Powiatu Zgierskiego panią Alicję Więckowską w obecności Starosty Zgierskiego Lesława Jarzębowskiego, przedstawicieli władz powiatu, miasta, ościennych gmin, przedstawicieli KoiW, posłów, senatorów. Kolejnym punktem programu były życzenia od zaproszonych gości i przyjaciół szkoły m.in. bratanka Patrona szkoły – Tomasza Cebertowicza, ks. doc. dr hab. Krzysztofa Pawliny, dr Bogdana Kozerskiego z Politechniki Gdańskiej, Lesława Jarzębowskiego, Krystyny Hanausek, Jacka Brzezińskiego, Wojciecha Brzeskiego, Wacławy Rydzyńskiej. Ciekawym punktem części artystycznej przygotowanej przez uczniów naszej szkoły był wywiad z mieszkańcami Głowna dotyczący postaci patrona zarejestrowany i odtworzony uczestnikom spotkania. Po części oficjalnej uczestnicy uroczystości zwiedzali wystawy okolicznościowe, zbiór pamiątek po prof. R.A. Cebertowiczu. Wystawy malarstwa Zofii Bogutczak, Dariusza Młynarczyka. Spotkali się na nieoficjalnych pogawędkach na dziedzińcu szkoły i w klasowych kawiarenkach przy poczęstunku zorganizowanym przez RR i całą społeczność szkoły.

W 2006 roku świętowaliśmy jubileusz 65-lecia Szkoły, który wiązała się z szeregiem działań przygotowujących; konkursem o patronie, spotkaniem z bratankiem patrona Tomaszem Cebertowiczem, wycieczkami do Muzeum w Głownie. Pamiątką po jubileuszu jest granitowa płyta umieszczona przy głównym wejściu do szkoły. Uroczystość w dniu 21 kwietnia 2006r. zgromadziła byłych i obecnych pracowników szkoły, uczniów, a także grono przyjaciół. W kolejnych latach zmieniał się wizerunek szkoły. Powstały nowe pracownie informatyczne w latach 2005, 2009, 2011 i 2015. Od 2006 roku działa w bibliotece Internetowe Centrum Informacji Multimedialnej. W ostatnich latach wysłużony sprzęt sukcesywnie zastępowany zostaje nowymi, biurkami, stolikami, ergonomicznymi krzesełkami. W 2007r. miejsce Liceum profilowanego zajęło II Liceum Ogólnokształcące klasa sportowa.

Od 2009 roku szkoła przystąpiła do aktywnego pozyskiwania środków w EFS, starając się by placówka postrzegana była jako nowoczesna, przygotowana do pracy na miarę naszych czasów. Realizowaliśmy kilka projektów, które w sumie przyniosły placówce 1,5 mln złotych, a wraz z nimi szereg zajęć edukacyjnych, wyjazdów, zajęć ze specjalistami, nowych pomocy, sprzętu multimedialnego (projektory, tablice interaktywne, laptopy.) W latach 2009 – 2011 realizowany był projekt „Dajmy szansę” współfinansowany przez Unię Europejską w Ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. W latach 2012 – 2013 realizowany był projekt o nazwie „Większa wiedza – lepsze jutro”, współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach działania „Podniesienie atrakcyjności i jakości szkolnictwa zawodowego”. W latach 2014 – 2015 realizowany był projekt unijny –„ Twój zawód – twoja przyszłość”. Uczniowie zyskali nowe kwalifikacje będące wsparciem w ścieżce kariery zawodowej. Były to m.in. kurs obrabiarek sterowanych numerycznie CMC, kurs wózków widłowych, kurs podestów ruchomych, certyfikaty IT i inne. Dzięki  projektom szkoła zyskuje nowoczesne wyposażenie. Uczniowie mogą odbywać płatne staże. Każdy z uczniów ma wsparcie doradcy zawodowego, który pomaga im określić ich predyspozycje oraz pomóc w wyborze ścieżki kariery zawodowej.

W dniu  9 października 2015r. odbyło się  uroczyste otwarcie nowej pracowni ekologicznej EKOLAB - Cebertowicz. Projekt zrealizowany przy pomocy  Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Łodzi „Moja Wymarzona Eko-pracownia 2015”. W przecięciu wstęgi brali udział m.in: poseł na Sejm RP Agnieszka Hanajczyk, Starosta Zgierski Bogdan Jarota, Członek Zarządu Powiatu Zgierskiego Wojciech Brzeski, Naczelnik Wydziału Pozyskiwania Funduszy Zewnętrznych Ilona Rafalska, Dyrektor szkoły Elżbieta Kołodziej, Ksiądz proboszcz dr Stanisław Banach. Obecnie realizowane są następujące projekty: Nasi absolwenci głównym celem projektu jest poznanie losów wybranego absolwenta, jego kariery, poznanie pasji i zainteresowań, poznanie miejsca pracy, projekt Ciekawi Ludzie, Ciekawe Miejsca, w ramach tego projektu uczniowie, odwiedzają wystawy, spotykają się z ciekawymi ludźmi. Dumą napawają najlepsi uczniowie, których nie brakuje w szkole. Uczniowie, którym w następnych latach  przyznane zostało stypendium Prezesa Rady Ministrów uczęszczali do Liceum profilowanego sportowego: Rafał Florczak, Marzena Rożniata, Paulina Karwowska, następni do Technikum w zawodzie logistyk: Sylwester Maksiński, Marcin Sut. W ostatnich latach uczniowie Technikum w zawodzie informatyk: Dawid Krzeszewski, Sylwester Cichosz.

W 2015r. uzyskaliśmy tytuł „Szkoła przyjazna badaniom edukacyjnym”.W latach 2010 - 2015 uczniowie zajmowali znaczące miejsca w powiecie zgierskim, w tenisie stołowym dziewcząt i chłopców, w siatkówce dziewcząt, w biegach przełajowych dziewcząt, w piłce nożnej. Osiągnięcia sportowe uczniów szkoły ostatnich dwóch lat w tenisie stołowym dziewcząt i chłopców: 11 stycznia 2015 dziewczęta w składzie Agnieszka Król, Dominika Rogala oraz Aleksandra Grzelak,  chłopcy w składzie Jakub Kapusta, Marcin Redzisz, Mateusz Bień, zdobyli III miejsca wśród reprezentacji szkół z Powiatu Zgierskiego. 24 – 26 marca 2015 W Hali MOSiR w Ozorkowie odbyły się Mistrzostwa Powiatu Zgierskiego w siatkówce chłopców w ramach Licealiady’ 2014/15. „Cebertowicz”  został WICEMISTRZEM Powiatu w siatkówce!!! 1 czerwca 2015 II miejsce w Licealiadzie Mistrzostw Powiatu Zgierskiego w plażowej piłce siatkowej chłopców. Nauczyciele wychowania fizycznego przygotowujący uczniów to: Przemysław Borkowski, Sławomir Stopczyński, Adrian Tomczyk. W roku 2016r. uczeń klasy II TM Dawid Dratkiewicz reprezentował szkołę w rozgrywkach piłki nożnej. Adrian Smelka i Dawid Dratkiewicz reprezentowali szkołę w siatkówce w ramach Licealiady Powiatu Zgierskiego. 

Tradycją szkoły stało się świętowanie kolejnych jubileuszy 8 kwietnia 2011r. świętowaliśmy 70-lecie szkoły. W Zespole Szkół Nr 1 im. prof. R.A. Cebertowicza w Głownie odbyły się uroczystości z okazji 70-tej rocznicy istnienia placówki. Rozpoczęła je msza w kościele św. Jakuba w Głownie. Homilię wygłosił ksiądz profesor, rektor Krzysztof Pawlina, absolwent naszej szkoły. Podkreślił, że w życiu każdego człowieka są trzy najważniejsze instytucje: rodzina, szkoła i kościół. Każda z nich wyposaża go w system wartości, z którego może czerpać w dorosłym życiu. Dalsza część uroczystości odbyła się na terenie szkoły, rozpoczęła ją pani dyrektor Elżbieta Kołodziej, witając licznie zgromadzonych gości . Uczestnicy jubileuszu obejrzeli program artystyczny w wykonaniu uczniów szkoły a następnie spotkali się w gronie przyjaciół, by móc wspominać wspólnie spędzone lata szkolne. 

9 kwietnia 2016 roku w Zespole Szkół Nr 1 im. prof. R. A. Cebertowicza w Głownie odbył się jubileusz 75-lecia szkoły. Obchody rozpoczęły się wcześniej cyklem spotkań, konkursem wiedzy o patronie, a także mszą świętą w kościele św. Jakuba w Głownie, która odbyła się 3 kwietnia 2016 roku. Uczestniczyły w niej poczty sztandarowe z naszej szkoły, Zespołu Szkół Licealno-Gimnazjalnych Głownie, a także Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Głownie.

W związku z organizacją święta opracowany został pamiątkowy folder, do którego wydania przyczyniła się firma „Alles” Państwa Alicji i Sławomira Wojciechowskich. Folder stworzony został przez szkolny zespół redakcyjny: J. Wyszyńską, R. Wiśniewską – Wikę oraz E. Kołodziej. Uczestnicy święta otrzymali także płyty z prezentacjami i zdjęciami upamiętniającymi historię szkoły oraz pamiątkowe długopisy.

O godzinie 11.00, w sobotę 9 kwietnia 2016 roku blisko 200 osób zgromadziło się na terenie naszej szkoły, by świętować jubileusz. Wśród gości byli między innymi: Poseł na Sejm RP Marek Matuszewski, Poseł na Sejm RP Artur Dunin, Starosta Zgierski Bogdan Jarota wraz z członkami Zarządu Powiatu Zgierskiego: Panem Wojciechem Brzeskim i Panem Adamem Świniuchem, Burmistrz Głowna Grzegorz Janeczek, Wójt Gminy Dmosin Danuta Supera, Wójt Gminy Głowno Marek Jóźwiak, Przewodnicząca Rady Miejskiej w Głownie Magdalena Szajder wraz z Radnymi, Radni Powiatu Zgierskiego, Pan Tomasz Cebertowicz – bratanek profesora Cebertowicza,  Naczelnik Wydziału Oświaty, Sportu i Turystyki w Zgierzu Jacek Brzeziński, Kierownik Referatu Oświaty i Infrastruktury Społecznej Barbara Lisowska, ks. Stanisław Pawlina (absolwent szkoły), ks. dr Stanisław Banach, ks. Andrzej Kapaon, dyrektorzy placówek oświatowych Powiatu Zgierskiego, Głowna i okolic. Przybyli również byli dyrektorzy, wicedyrektorzy, pracownicy, a także szerokie grono absolwentów, obecni pracownicy i uczniowie szkoły. Wpłynęły także listy gratulacyjne od osób, które nie mogły uczestniczyć w uroczystości, między innymi od Pani Joanny Skrzydlewskiej, członka Zarządu Województwa Łódzkiego, Pani Ilony Rafalskiej, radnej Sejmiku Województwa Łódzkiego, Pani Danuty Zakrzewskiej, dyrektora Okręgowej Komisji Egzaminacyjnej w Łodzi, Pani Stanisławy Raczyńskiej, prezes Oddziału Związku Nauczycielstwa Polskiego w Aleksandrowie Łódzkim, a także placówek oświatowych i innych.

Część artystyczną uroczystości, w której uczestniczyli zarówno uczniowie jak i absolwenci szkoły, przygotowała Pani Renata Wiśniewska – Wika. Dekoracje aranżowały Panie: Edyta Brzozowska – Krupińska, Jolanta Przeradzka, Joanna Wyszyńska. Głównym sponsorem materiałów użytych do dekoracji były firmy: P.P.H.U. Eksport – Import Pana Pawła  Kopani, „Styrotermika” Pana  Macieja Skrzypczaka, a także Gospodarstwo Szkółkarskie Pana Sławomira Walczaka. Poczęstunek dla gości zaplanowały Panie: Elżbieta Legęncka oraz Anna Lenart. Wszystkiemu towarzyszyły okolicznościowe wystawy przygotowane głownie w szkolnej bibliotece przez Panie: Ewę Materek, Joannę Cybulską i Annę Hajduk. Były to  prezentacje dokumentujące zrealizowane projekty unijne, stypendystów szkoły oraz wydarzenia z życia szkoły na przestrzeni wielu lat.

Na sztalugach przekazanych szkole przez Pana Jerzego Ogórka zaprezentowana została wystawa malarstwa Pani Zofii Bogutczak, która dodatkowo przeprowadziła renowację pasteli, przedstawiających miejsca uratowane metodą cebertyzacji. Te pastele są teraz ozdobą szkoły i przypominają o dokonaniach prof. R. A. Cebertowicza.

Uczestnicy uroczystości zgromadzili się w sali gimnastycznej. Były przemówienia, życzenia, kwiaty, a także spontaniczne wystąpienia absolwentów szkoły. We wspomnieniach podkreślali oni ciepłą, serdeczną atmosferę panującą zawsze w tej szkole oraz nauczycieli, którzy budzili respekt, ale stanowili wzór i autorytet dla uczniów. Dziękowali swoim dawnym pedagogom i wychowawcom za przekazanie umiejętności dostosowania się do rynku pracy. Wszystkich gości bardzo zaciekawiło wystąpienie księdza Stanisława Pawliny, absolwenta szkoły. Wspominał  wymagających  nauczycieli fizyki i rysunku technicznego, którzy dali mu solidne wykształcenie. Dzięki temu zbudował kościół w Stachlewie prawie bez pomocy fachowców, gdyż potrafił czytać plany budowlane. Niejedna łza wzruszenia pojawiła się w oczach obecnych gości.

Po części oficjalnej, prowadzonej przez nauczycieli szkoły: Panią Iwonę Kucharczyk i Pana Łukasza Włodarczyka, popłynęły słowa wierszy i piosenek, przeplatane prezentacją zdjęć: „Szkoła dawniej i dziś”. Oprawę muzyczną przygotowali absolwenci szkoły: Norbert Ubysz i Patryk Borowiak. Wszyscy poczuli atmosferę jubileuszu i po kultowym przeboju grupy Kombi pt. „Pokolenie” udali się na pierwsze piętro na jubileuszowy tort ufundowany przez „Fabrykę Słodkości” Pani Magdaleny Wieczerzak. Górny korytarz zagospodarowany był w formie kilkunastometrowego stołu szwedzkiego. Goście mogli spróbować dań przygotowanych przez nauczycieli, pracowników i rodziców uczniów naszej szkoły, sponsorowanych przez wiele firm, m. in.”Pamso”, „Rzeźnik” Jeżów, P.P.H.U. Jerzy Gocek, „Wiatrowy Sad” Grażyna Wiatr, Cukiernia „Rogalik” Robert Zakrzewski, Piekarnia – Cukiernia Paweł Lenkiewicz, Grzegorz Andrzejczak. Piękne kompozycje kwiatowe przygotowała dla nas firma Pani Elżbiety Zawadzkiej – Kwiaciarnia Głowno. Goście spotkali się w klasowych kawiarenkach, w których mogli obejrzeć przygotowane prezentacje multimedialne, a także powspominać minione chwile spędzone w szkole.

Spotkania trwały do późnych godzin popołudniowych. Wszyscy zgodnie przyznali, że choć szkoła zmieniła swój wizerunek, przyjazna atmosfera i sympatia pozostały niezmienne. Absolwenci już czekają na kolejny jubileusz, a póki co, deklarują udział w zjazdach klasowych. Corocznie świętowane są: ślubowanie uczniów klas pierwszych połączone z obchodami Dnia Edukacji, uroczyste studniówki, pożegnanie uczniów klas maturalnych w ostatni piątek kwietnia połączone ze świętem szkoły (związane z rocznicą nadania imienia szkole), uroczyste rozpoczęcia i zakończenia roku szkolnego, jubileusze szkoły.

Bibliografia:

• Gaczyńska K., Nad Mrogą, Brzuśnią i Mrożycą… czyli w Głownie. Warszawa 2012
• Historia Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Głownie opracowana na podstawie dokumentów archiwalnych przez Gustawa Huzarskiego emerytowanego nauczyciela, b. kierownika Rzemieślniczej Szkoły Zawodowej w Głownie, przewodniczącego Kolegium Redakcyjnego przy udziale Kazimierza Piestrzeniewicza, dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej w Głownie oraz Zofii Kittel, nauczycielki tejże szkoły. Głowno 1965
• Kroniki szkolne
•  

Opracowała : Ewa Materek 
czerwiec/lipiec  2016 r.